Derdime vâkıf değil cânân beni handân bilir Hakkı vardır şâd olanlar herkesi şâdân bilir Söylesem tesiri yok sussam gönül râzı değil Çektiğim âlâmı bir ben bir de allah'ım bilir. -fuzuli-

Yaşamımızda sözün bittiği anlar vardır,zamanın durduğu,hayatın bir ıstırap haline dönüştüğü...

İşte vakitlerden öyle bir vakitteyiz dostlar.

Üç gündür karamsar bir ruh halindeyim,Göz göre göre gelen bir ölüm fırtınasının şaşkınlığı içindeyim. O

Onlarca gencimizin ölümüne, onlarcasının yaralanmasına neden olan bir kahpe tuzağın acısı ile kıvranmaktayım.

"Arap baharı" adlı meş'um senaryo sahnelenmeye başladığı gün günlüğüme not düşmüşüm, "Bu bahar Türkiye'de çok bağları harap eder"diye.

Atlas okyanusu kıyılarından başlayıp Orta doğuyu kan ve göz yaşına boğan bu "BAHAR" nihayet ülkemizde htirdi kendini, hemde canavar naralarını ata ata.

2002 yılında Türkiye'de şekillenen siyasal iktidarın ortaya çıkışı bu günlerin habercisi idi,felaket tellallığı yapmış olmak istemiyorum ama bunlar daha iyi günlerimiz.

Ulusal bağımsızlığımızın manifestosu olan "yurtta barış,Dünyada barış" şiarından uzaklaştığımızda bu baharın senaristi olan KÜRESEL EMPERYALİZMİN OLİGARKLARI zafer naralarını atmaya başlamışlardı.

BOP projesinin eş başkanı olmakla kostaklanan şizofren meydanlar da yüksel volümden naralar atarken bu günleri muştuluyordu adeta.

Sözün bittiği noktadayız, umarım bu elim olay can çekişen "ulusal bilincimizi canlandırır.

Ölen can yoldaşlarımız için sadece gözyaşımız var bugün belki, ama sıranın bizim mahallemize gelmesini beklemeden bu ölüm uykusundan uyanmalıyız,ölen biziz dostlarım, ölen İNSANLIK.

-CEMİL BİÇER- -22.temmuz.2015.-